Nieuws

<p><strong>Marsmuziek….</strong></p><p>Hier zit ik dan, op mijn stageadres in Berlijn, met het verzoek om herinneringen op te halen aan die goeie oude tijd dat ik nog bij Melodia zat, en dan met name wat de website betreft. Gek genoeg is &eacute;&eacute;n van de eerste dingen die in mij opkomt de discussie over de muziek die er gespeeld moest worden. De keuze ging dan tussen de zogenaamde orkestmuziek, lichte muziek en marsmuziek, vooral dat laatste was voor bepaalde personen een principekwestie. Marsmuziek… hmm, daar hadden ze hier vroeger toch ook wat mee?</p><p><strong>Diepteinterviews</strong></p><p>Ooit had Melodia een levendig webportal, onderhouden door de trombonesectie, die van nature al zo goed waren dat ze niet meer hoefden te oefenen en hun tijd in nuttigere zaken konden steken. Behalve de laatste nieuwtjes waren daar ook echte diepteinterviews te vinden. Wat mij nog bijstaat is onder andere een levendig gesprek met kleurrijke melodiaan Else &ndash; geboren onder de rook van Leiden – en een uitgebreid profiel van de illustere toeteraar Piet.</p><p><strong>Special Reports</strong></p><p>Behalve diepzinnige interviews verschenen er ook met enige regelmaat heuse online specials, zo werd er tussen het bananeneten door ooit live verslag gedaan van het concours in Drachten. Dat er in het juryrapport stond dat de trombones wel erg goed hoorbaar waren werd door de trombonesectie uiteraard met gepaste trots, en door de rest met gemengde gevoelens, ter kennisgeving aangenomen. Verder werd er onder andere uitgebreid gerapporteerd over Greetje&rsquo;s bruiloft. De meest spraakmakende special ging wellicht over Denemarken, waar we te gast waren bij de Bang &amp; Olufsen big band. Het staat mij levendig bij dat de trombonesectie voornamelijk was ge&iuml;nteresseerd in het Deense bier en gedestilleerd &ndash; wat onze kamer tamelijk populair maakte bij de andere &lsquo;jongere&rsquo; melodianen, en Auke Hibma. Echter, bij een controle door de Melodia ordedienst ging de hele vooraard met beleid het raam uit, even later ging &eacute;&eacute;n van ons dit achterna om het weer naar binnen te halen, deze persoon kwam vervolgens het raam helaas niet meer in en moest in boxershort via de hoofdingang weer naar binnen.</p><p><strong>Wie weet hoe Melodia eet?</strong></p><p>Thuis in Bant ligt ook nog ergens een koffertje te verstoffen met alle geheimen over het roemruchte &lsquo;Wie weet hoe Melodia eet&rsquo;. Het leek de Trombonesectie (de harde kern, Richard en ik) een goed idee om bij melodianen op bezoek te gaan, mee te eten en hier vervolgens uitvoerig verslag van te doen op de website. Dat uitvoerige verslag, inclusief foto&rsquo;s en door elke melodiaan die we bezocht hebben beschilderde schort inclusief etensresten, bevindt zich vooralsnog echter nog in die koffer. Wat mij met name nog bijstaat zijn de spruitjes met pindasaus van Johanna (ik heb het laatst nog klaargemaakt voor 80 buitenlandse studenten), onze kookbelevenissen bij Else, de kip kerrie van Catrien, de gourmet en het daarbijbehorende bier &ndash; en Boswandeling naar ik meen &ndash; van de familie Kuiken, ons bezoek aan Marcella en Hans, ons uitstapje naar de familie Hibma en de bijna gelukte aanslag op de trombonesectie door Hilda met haar complete kip (met botjes). Meest bijzondere editie van deze rubriek was wellicht ons bezoek aan voormalig saxefoniste Suzan Broers in Noord Holland &ndash; inclusief echte Kermis &ndash; waar ons de volgende ochtend bij het openen van onze tent een heus bierontbijt te wachten stond. </p><p>Ik heb helaas geen plek meer om het over de befaamde kerst CD van de trombonesectie te hebben &ndash; sublieme kwaliteit &ndash; maar het lijkt me duidelijk dat daar in december een speciale jubileum uitgave van verschijnt.&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </p><p>Peter Koekoek</p>

<p><strong>Nieuwe foto&#39;s</strong></p><p>Onder het fotoalbum zijn nieuwe foto&#39;s toegevoegd van het concert samen met La Mascotte. Deze foto&#39;s zijn hier te bekijken <br /><a href="https://www.melodia.nl/index.php?page=fotoalbum&amp;map=Orchideeenhoeve%20La%20Mascotte" title="Foto's 19 januarie">https://www.melodia.nl/index.php?page=fotoalbum&amp;map=Orchideeenhoeve%20La%20Mascotte</a>. <br /><br />Bedankt voor het opsturen.</p>

<p><strong>Spetterende aftrap jubileumjaar: nieuwjaarsconcert<br /></strong><br />Inmiddels drie weken geleden in de Orchidee&euml;nhoeve: de aftrap van Melodia&rsquo;s jubileum jaar met een spetterend nieuwjaarsconcert. Daar moest natuurlijk op getoast worden, bij binnenkomst in de serre kreeg iedereen een cocktail aangeboden, dit gaf meteen een feestelijk tintje aan de avond.</p><p>De combinatie Melodia en operettekoor La Mascotte kwam bijzonder fris over. Bekende, goed in het gehoor liggende operette muziek werd afgewisseld met de lichte muziek van Melodia. Melodia is weliswaar een fanfare, maar heeft een erg breed repertoire. De film- en swingmuziek werd door de luisteraars zeer gewaardeerd.</p><p>Het slotstuk van het programma werd samen door Melodia en La Mascotte opgevoerd, wat volgens de luisteraars voor het nodige kippenvel zorgde. De samenwerking is heel goed bevallen, het zou best eens kunnen zijn dat we in de toekomst nog eens iets samen gaan doen.</p><p>Debutant van de avond was Kasper Schipper op de trombone. Hij werd meteen voor de leeuwen gegooid, de vierkoppige trombonesectie verzorgde een prachtige solo.</p><p><strong>Melodia biedt scholen project aan<br /><br /></strong>Het nieuwjaarsconcert was een zeer geslaagd begin van een jubileumjaar dat nog veel meer in petto heeft. Zo biedt Melodia basisscholen de Rank en de Klipper het muzikale project Windkracht 6 aan. De dirigent en de jeugdco&ouml;rdinator zijn inmiddels bezig met de voorbereidingen.</p><p>Windkracht 6 is een promotieproject dat als doel heeft kinderen enthousiast te maken voor blaasmuziek. Het lesprogramma bevat gevarieerde lessen rondom instrumenten en blaasmuziek voor leerlingen van de basisschool. Leuke liedjes en luisteractiviteiten brengen de kinderen dichter bij de muziek die een vereniging als Melodia maakt. </p><p>Beide basisscholen gaan hier na de zomer enthousiast mee aan de slag. Het project wordt in oktober afgesloten met een feestelijke muzikale happening.</p><p><strong>Secretaris met pensioen<br /><br /></strong>Gerrit de Roos heeft zich de afgelopen jaren aardig onmisbaar weten te maken als secretaris van Melodia. Binnenkort zal hij de pen er echter bij neergooien, na al die tijd natuurlijk zijn goed recht. Tijdens de jaarvergadering op 21 februari wordt er een nieuwe secretaris gekozen.</p><p><strong>Oud papier<br /></strong><br />De aanhangwagens worden weer van stal gehaald, en de deskundigheid van de chauffeurs &ndash; ondergetekende incluis &ndash; wordt weer op de proef gesteld. Het oud papier wordt zoals gewoonlijk bij u opgehaald, mits goed verpakt. Weer of geen weer, 8 maart vanaf 9 uur.<br />&nbsp;<br />Sylvia</p>

<p><strong>Muzikaal erfgoed<br /><br /></strong>Elke donderdagavond ga ik naar Luttelgeest om bij Melodia te spelen. <br />Gelukkig ligt er tussen Apeldoorn en de polder een mooie weg. Na de brug bij Ramspol komt de polder, het is elke keer weer fascinerend als je bedenkt dat dit ooit zee is geweest en na de drooglegging een grote vlakte was zonder huizen, bomen en infrastructuur. Hier lag de uitdaging voor mijn ouders om een nieuw bestaan op te bouwen.Omdat de woningen nog in aanbouw waren, heeft mijn vader eerst in het barakkenkamp in Marknesse gezeten, van hieruit bewerkte hij zijn land. In het weekend ging mijn vader weer naar mijn moeder in Tzummarum. In dit kamp ontstonden de eerste vriendschappen en het is dan ook niet verwonderlijk dat zich hier de latere oprichters van Melodia bevonden. Toen iedereen zijn eigen woning betrokken had en de polder langzaam werd ingericht, ontstond de behoefte aan verenigingswerk. Het waren de vijf Friese tuinders Baarda, Dijkstra, Hibma, Tuinenga en mijn vader Pasma die het idee hadden om een fanfare op te richten. Zo was de oprichting van Melodia in het voorjaar van 1958 een feit.</p><p>Tijdens mijn reis naar Luttelgeest dwalen mijn gedachten af naar vroeger. Ik denk aan die tijd dat ik als klein meisje van 6 jaar mijn eerste bugel kreeg en die Gerke Dijkstra bij ons bracht. Het was een oud gedeukt ding. Mijn vader gaf mij een briefje met daarop mijn eerste noten. Een briefje dat ik koester en wat nog steeds in mijn bezit is. Van het hoofd van de openbare school meester List leerde ik mijn eerste theorie. De eerste muzieklessen op mijn gedeukte bugeltje kreeg ik van dhr Flik. Spoedig mocht ik op de zaterdagmorgen met het jeugdkorps onder leiding van Jan Holtrop meespelen. Hierna kwam het grote werk. Aan de hand van mijn vader mocht ik als meisje van 8 jaar &lsquo;s avonds mee naar de repetities van Melodia, eerst in het gymnastiek lokaal van de Katholiekeschool en daarna in het zaaltje van de Hervormde kerk.&ldquo;Van in de pauze naar huis&rdquo;dat kende mijn vader niet. Je bent nu een Melodiaan en die speelt.</p><p>In de verte duikt Marknesse op. Ik vind het nog steeds indrukwekkend, dat uit het niets een plaats opduikt. Spoedig rijd ik door Marknesse en dan volgt een bocht, soms neem ik de afslag naar links die naar de begraafplaats leidt en waar ik dikwijls een kaarsje brand. Ik vervolg mijn weg naar Luttelgeest. Het dorp met zijn kassen die &rsquo;s avonds en &rsquo;s nachts de hemel doet verlichten als teken waar een klein dorp groot in kan zijn. Ik denk aan Melodia met zijn vele hoogte punten. De mooie voorjaarsconcerten, concoursen, de reizen naar Noorwegen en Denemarken, de musical dorp zonder muziek, de Dorpsrevu gewoon Luttelgeest en de kerstnachtdiensten in Apeldoorn. <br />Ik ben bij de Bosfluiter in Luttelgeest aangekomen, onze oefenruimte sinds 1987. Melodia is een hele fijne club mensen van jong en oud. Waar je altijd jezelf kunt zijn, in goede en minder goede tijden. De Nederlander bestaat dan misschien niet, een Melodiaan bestaat wel! </p><p>Vanavond gaan wij weer oefenen voor ons vijftigjarig jubileumconcert. Aan onze dirigent Hans Jonker de taak om samen met ons er een schitterende uitvoering van te maken op 7 juni. Na een inspannende repetitie en een voldaan gevoel begin ik aan de terugreis. De klanken van die avond spelen nog door mijn hoofd als ik door de bocht in Marknesse rijd. Rechts van mij ligt de weg naar de begraafplaats. Bedankt Mem, Bedankt Heit. Bedankt voor jouw erfgoed, jouw muzikale erfgoed.</p><p>Greetje Kamphuis-Pasma.</p>

<p><strong>Het ontstaan van de Melodiaan</strong></p><p>Oftewel, de Melodiaan waar komt hij vandaan? Wie het weet mag het zeggen, maar binnen Melodia is er zeker sprake van een vaste basis die door de loop van de jaren een belangrijke rol heeft gespeeld bij de 50 jaren van de vereniging. Zo weet de vereniging niet alleen leden voor lange tijd aan zich te binden, ook dirigenten willen nog wel eens een respectabele hoeveelheid jaren hun deel inbrengen. En naarmate de jaren voorbijgaan ontstaat daar uiteindelijk en vanzelf de Melodiaan. In hoeverre dit nu bijzonder is voor Melodia weet ik niet, je kunt maar &eacute;&eacute;n &lsquo;Melodia&rsquo; tegelijk dienen, maar daar gaat het nu ook niet om. In ieder geval herken ik ook mezelf als een Melodiaan. </p><p>Na het volgen van enkele lessen bij Klaas van Kampen en meespelen binnen het jeugdorkest, herinner ik nog de eerste twijfelachtige gang naar het &acute;grote&acute; korps in de Hervormde kerk. Toen had die kerk nog een zaal met een &acute;kelder&acute; onder het podium waar het slagwerk bewaard werd en van waaruit het door de souffleursbak naar boven werd gehaald. Als slagwerker is het nu eenmaal niet handig om een te grote hekel aan sleepwerk te hebben. Om toch dit sleepwerk met slagwerk huiswaarts te voorkomen had ik een drumstel in elkaar geknutseld waarmee ik thuis naar hartelust op muziek mee kon spelen. Op die manier kon ik de zolder delen met mijn broer Klaas, waarbij zijn oefensessies op de Bas afgewisseld werden met die van mijzelf op een &lsquo;drumstel&rsquo;, waar de buren ook nog een leven bij konden leiden. </p><p>Na het verlaten van het ouderlijke huis begon het avontuur van reizen van Leeuwarden naar Luttelgeest en visa verca. Dit kan op velerlei manieren worden uitgevoerd. Hoe dan ook, het levert vele voordelen op. Je kunt bijvoorbeeld een net vertrekkende trein uitgebreid aan de achterkant bekijken. Je leert kennismaken met een kaal en tochtig treinstation in Heerenveen bij -10. Je doet de afstand tussen Centraal Station naar huis ook nog eens te voet als je fiets gestolen is, waardoor je de charmes van Leeuwarden op een late donderdagavond pas echt leert waarderen. Kortom, &eacute;&eacute;n en al pret. Maar wat echt blijft hangen is het plezier en de gezelligheid wat je met elkaar beleeft als je gezamenlijk reist. Zo zijn er tijdens die uitstapjes de nodige idee&euml;n ontstaan om te gebruiken tijdens concerten of uitvoeringen. Liedjes zijn geschreven en voorbereidingen zijn getroffen voor studieweekenden en andere feesten.</p><p>En zo is een Melodiaan voornamelijk druk met het uitoefenen van een hobby, samen muziek maken, gecombineerd met het lid zijn van een levendige vereniging waar iedereen zijn bijdrage aan kan leveren. En daar is maar moeilijk van af te komen, of je nu wilt of niet. Tijdens een aantal jaren van afwezigheid heb ik nooit de verleiding kunnen weerstaan om weer eens &lsquo;in te vallen&rsquo; als mij dat gevraagd werd. Maar de echte betrokkenheid kan toch alleen maar ontstaan door onderdeel te zijn van deze vereniging en er samen, jong en oud, nog voor een heel lange tijd een boeiende en bloeiende vereniging van te maken, waar heel Luttelgeest met de nodige trots van kan genieten.</p><p>Peter Doorlag</p>

<p><strong>Studieweekend<br /></strong><br />We hadden er weer helemaal zin in, het studieweekend dat jaarlijks gehouden wordt in de Stay-Okay te Grou. Gezellig met z`n allen eropuit, en natuurlijk ook nog veel toeteren of slagwerken. Zaterdagmorgen kwamen we tegen tienen aan en zijn we begonnen met repeteren om half 11, dat ging door tot `s avonds acht uur. Natuurlijk wel met koffie pauzes en de maaltijden waarna je even wat anders kon doen.<br />Zaterdagavond was er veel gein op de door de &ldquo;eerste&nbsp; bugels&rdquo; georganiseerde bonte avond. Oud en jong werden samen in groepjes verdeeld. Zoals bij samen muziek maken leeftijdsgrenzen wegvallen was dat ook bij het vertier duidelijk het geval. Zondagmiddag om een uur of vier hebben we Grou weer verlaten.</p><p><strong>Koffieconcert<br /></strong><br />In een gevulde kerk hebben we ons jaarlijkse &ldquo;Koffieconcert&rdquo; gehouden. Het was tevens onze try-out voor het concours op 10 november. Dirigent Hans Jonker kon terugblikken op een geslaagde uitvoering van de concoursstukken, die weliswaar in de komende repetities nog tot in de puntjes bijgeslepen zal worden. Ook jeugdkorps BV Toetie heeft onder leiding van Chris te Hennepe flink van zich laten horen. In de korte tijd dat Chris ervoor staat als dirigent is de klik tussen de spelers en Chris snel gevonden en dat heeft geresulteerd in fraai spel.</p><p><strong>Opera en operettevereniging La Mascotte<br /></strong><br />Het is al even geleden dat Johan Huitema, dirigent van La Mascotte, bestuursleden van Melodia voorstelde eens iets gezamenlijks te gaan doen. La Mascotte is een in de polder en omstreken bekende opera en operettevereniging uit Emmeloord. Op deze uitnodiging zijn we graag ingegaan en ons gezamenlijk optreden zal plaats vinden op 19 januari 2008, wat ook de aftrap voor ons jubileumjaar zal zijn! Het concert zal gehouden worden in de <br />Orchidee&euml;nhoeve. Beste lezer, reserveer deze avond! Dit mag u niet missen, het belooft een hele bijzondere en spectaculaire avond te worden.</p><p><strong>Oud papier<br /></strong><br />Wordt weer – mits handzaam verpakt – opgehaald op 10 november en 8 december. We komen het vanaf 9:30 uur bij u ophalen. Het kan wel eens gebeuren dat we iets over het hoofd zien, onze excuses hiervoor. Zijn we na de afgesproken tijd een straat langs geweest dan komen we niet terug om papier op te halen, dat er later is neergezet. Na een paar uur heeft iedereen weer ander verplichtingen, we kunnen niet aan het rondrijden blijven. Deze keer zullen we ons er ook echt aan moeten houden want we worden 10 november op tijd in Drachten verwacht waar we op het puntje van de stoel de verplichte en niet verplichte muziekstukken zullen gaan spelen. We gaan ervoor!&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;</p><p>Sylvia</p>

<p><strong>Agenda<br /></strong><br />Onze agenda is voor de komende tijd behoorlijk gevuld. Zoals onze onvolprezen bassist in de vorige &quot;Kijk&quot; al schreef, staat die helemaal in het teken van het naderende concours.<br /><br />We beginnen op 20 en 21 oktober met ons studieweekend te Grou. Daar gaan we ons voornamelijk bezighouden met de concoursnummers. Vooral op de zaterdagavond (-nacht?) is er tijd voor de nodige ontspanning en gezelligheid.<br /><br />Op zondag 28 oktober houden we om 16.00 uur een try-out-concert in &quot;de Schakel&quot; te Luttelgeest. Melodia uiteraard o.l.v. Hans Jonker en BV Toetie o.l.v. Chris te Hennepe. De toegang is gratis; bij de uitgang wordt een collecte gehouden.<br /><br />En dan gaan we op zaterdag 10 november naar het concours in de Lawei te Drachten. Daar doen we het allemaal voor. We hopen op een goed resultaat. Mocht het resultaat ondanks een intense periode met extra repetities tegenvallen dan zal al onze inspanning toch zeker zijn vruchten afwerpen.<br /><br />U heeft het al vernomen: volgend jaar is ons jubileumjaar. Daarom willen we in januari 2008 een spetterende start maken. Over deze en de andere jubileumactiviteiten hoort u vast nog meer.</p><p><strong>Hulp en Bijstand<br /></strong><br />Dat hebben we af en toe nodig. Van de slagwerksectie wordt nogal wat gevraagd. Zelfs de zweep komt er aan te pas! We zijn blij dat de oudgedienden Jelle en Peter ons daarbij willen helpen. Vanwege nek- en schouderklachten speelt Frans een poosje geen eufonium. Fantastisch dat Ad uit Almere voor &rsquo;t concours die partij voor zijn rekening neemt.<br /><br />Als gastdirigent mochten we Thijs Oud een repetitie meemaken. Verfrissend en inspirerend hoe dan toch ook weer op andere zaken het accent wordt gelegd.<br /><br />Van dirigente Carola Meijberg van BV Toetie hebben we enkele weken geleden afscheid genomen. Chris te Hennepe &ndash; geen onbekende voor ons &ndash; wil die vacature tijdelijk opvullen. Geweldig dat Chris zo lang wil helpen. We zijn druk bezig met het zoeken naar een nieuwe, definitieve dirigent(e) voor BV Toetie.</p><p><strong>Oud Papier<br /></strong><br />Ingaande deze maand halen we dat weer op de 2e zaterdagmorgen van de maand bij u op. Zet u&nbsp; het minstens weer zo goed verpakt als vorige keer aan de weg?</p><p>Dank!</p><p>GdR</p>

<p><strong>Herinneringen aan 50 jaar Melodia<br /><br /></strong>Voor mij gaan de eerste herinneringen terug tot halverwege de zeventiger jaren. Aangestoken door mijn oudste broer, Albert, begonnen mijn zus, Ria op bugel en ik op cornet met onze eerste muzieklessen. Eerst kregen we les van dirigent Jan Holtrop in het gebouwtje bij de huidige SOW-kerk, samen met de &lsquo;gezusters Dijkstra&rsquo; (Johanna en Hilda). Later werden de lessen vanuit het Muzisch Centrum georganiseerd in de openbare lagere school (&lsquo;de&nbsp;Bosfluiter&rsquo;) en nog later in de samenwerkingsschool (&lsquo;de Klipper&rsquo;). Na veel individueel oefenen en ook samen spelen met Ria, kon het grote werk beginnen: meespelen met het jeugdkorps van Melodia.<br /><br />In 1978 stond er met het jeugdkorps (BV Toetie bestond toen nog niet) een geweldig evenement op het programma: een reis naar Noorwegen! Als 11-jarige jongen maakt dat een gigantische indruk op je. Voor het eerst naar het buitenland. Met z&rsquo;n allen gingen we met de bus op weg, maar in Kuinre kwamen we erachter dat de grote trom was achtergebleven; snel weer terug dus. Vanuit Duitsland (Kiel) gingen we met de boot naar Zweden (G&ouml;teborg). Eten op de boot waar we de kaviaar voor bramenjam aanzagen. Slapen in een hut op de boot en uiteindelijk kwamen we via &lsquo;het rondje van de buschauffeur in Oslo&rsquo; aan in H&oslash;nefoss. Daar werden we gastvrij ontvangen door de leden van het &lsquo;Ringerike Skolekorps&rsquo; en hebben diverse optredens verzorgd. In de gymzaal bij de school waar we ook overnachtten. Op een muziektent in het park en in een atletiekstadion. Daar heeft onze dirigent Jan Holtrop nog een wedstrijdje &lsquo;trap-auto rijden&rsquo; gewonnen tegen de dirigent van het orkest uit H&oslash;nefoss. Het Noorse publiek was bij alle optredens erg enthousiast over de muziek die wij maakten en onze goede prestaties met zoveel jonge mensen. Hilda was &lsquo;de jongste&rsquo; en ik was (toen nog) &lsquo;de&nbsp;kleinste&rsquo;.<br /><br />De uitwisseling was erg gezellig, de optredens waren super en ook het land was schitterend om te zien. Varen met het speedbootje van het Noorse gastgezin in de fjorden tussen de immense bergen. Wandelen in de bergen en water drinken, gewoon uit de beekjes. De grote waterval in het centrum van de stad, de excursie naar een houtzagerij, het midzomernachtfeest (met heel veel muggen). Teveel om op te noemen. Voor we het wisten was de week alweer voorbij en zaten we in de bus terug naar Nederland. Ergens in Groningen, in de hal van een hotel-restaurant, konden we nog net de 2e helft meepikken op TV van de (helaas verloren) WK-voetbal-finale van Nederland tegen Argentini&euml;: &lsquo;Ik zie die bal van Rob Rensenbrink bij een 1-1 stand nog op de paal afketsen&rsquo;.<br /><br />Het jaar erop is het &lsquo;Skolekorps&rsquo; bij ons in Luttelgeest op bezoek geweest en in 1980 zijn we met Melodia nogmaals in H&oslash;nefoss geweest. Voor mij waren dit toch wel belangrijke hoogte&shy;punten in het 50-jarige bestaan van Melodia. Maar ook de uitstapjes naar Terschelling met dirigent Gerard de Haan en naar Denemarken met dirigent Hans Jonker waren natuurlijk geweldig. Om nog maar niet te spreken van alle andere optredens in en buiten Luttelgeest, onze jaarlijkse concerten, het hard studeren voor de concoursen, de gezellige studie&shy;weekenden en last-but-not-least natuurlijk de wekelijkse repetitie avonden. Want het blijft ontzettend leuk om samen muziek te maken. Iedere donderdag avond weer. En dat plezier is en blijft natuurlijk het belangrijkste; de afgelopen 50 jaar maar ook de komende 50&nbsp;jaar!<br /><br />Jan Posthumus</p>

<p><strong>Serveronderhoud</strong></p><p>Omdat onze hosting provider het databasesysteem achter onze website gaat updaten is de site op 11-10-2007 even niet bruikbaar. De update start om 07:00 uur en duurt ongeveer 30 minuten. Hierna zou de website weer volledig beschikbaar moeten zijn.</p><p>12-10-2007<br />Ondertussen is de database ge&uuml;pdatet.</p>

<p><strong>De Presentatie</strong></p><p>De scholen zijn weer begonnen, staat her en der op spandoeken te lezen. Melodia ook, zou er onder kunnen staan. Voor een aantal kinderen betekent het ook de eerste poging om een muziekinstrument tot klinken te brengen. Wat we nogal eens tegen komen is dat ouders bang zijn dat die muzikale activiteiten ten koste gaan van de schoolprestaties. Het kost immers nogal wat tijd. Zoals alles tegenwoordig is ook dit door wetenschappers onderzocht, bv door de Berlijnse professor Hans Gunter Bastian. Hij onderzocht het effect van muziekles op de schoolprestaties van basisschoolleerlingen. Hij constateerde dat musicerende kinderen aantoonbaar beter scoren bij intelligentietests. Ze kunnen zich beter concentreren zijn zelfstandiger en hebben meer zelfkritiek en doorzettingsvermogen. Bovendien zijn ze verdraagzamer en kunnen ze beter omgaan met stress. Geachte ouders wat verlangt u nog meer van uw kind.</p><p><strong>De Plannen</strong></p><p>Voorlopig staan onze repetities helemaal in het teken van het concours in november. Twee volwassen orkestwerken staan op het programma. Een nieuw werk van Tom de Haas, in opdracht van de Belgische vereniging &quot;Hoop in de Toekomst&quot; uit Eppegem, &quot;Shattering Sparks&quot; geheten. De componist liet zich inspireren door de sfeer in deze club. Zo te horen is het daar een gezellige boel, op het chaotische af. De vele maatwisselingen en onregelmatige maatsoorten vergen nogal wat van de muzikanten.</p><p>Heel anders is het tweede werk van de bekende Nederlandse componist Jan de Haan. Hij haalde zijn inspiratie uit het spel van zijn zoontje. Het heet dan ook &quot;Inspiration&quot;. Veel plezier en onbekommerd lak hebben aan regels die volwassenen zo nodig moeten bedenken bij het maken van muziek. Toch blijft de klassieke opleiding van papa de Haan recht overeind.</p><p><strong>Oud Papier</strong></p><p>Met ingang van oktober halen we uw papier weer de tweede zaterdag van de maand op. Vanaf 10 uur s&rsquo;morgens.</p><p>Auke</p>